płonić się

płonić się
płonić się {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, płonić sięnię się, płonić sięni się, płoń się {{/stl_8}}{{stl_7}}'pokrywać się rumieńcem, rumieńcami; czerwienić się, rumienić się (czasem żartobliwie) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Płonić się ze wstydu, ze szczęścia. Płonić się na czyjś widok. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • płonić — ndk VIa, płonićnię, płonićnisz, płoń, płonićnił książk. «wywoływać rumieniec; rumienić, czerwienić» Gniew, wzruszenie płoni jej lica. płonić się książk. «okrywać się rumieńcem; rumienić się, czerwienić się» Płonić się ze wstydu. Twarz się komuś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”